Ateş Kitap Yorumum

Ateş - Paula Weston 

Puanım 5/5

Gabe Winters aniden her şeyi hatırlamıştı.

Bir yıl boyunca Pandanus Plajı'nda sakin bir yaşam sürmüş, kütüphanede çalışmış ve ikiz kardeşini öldüren trafik kazasını atlatmaya uğraşmıştı. 

Rafa çıkageldiğindeyse gerçek kimliğini keşfetmişti, Gabe: Refaimlerden biriydi. Yüz yıldan fazladır hayattaydı. Yarı melek yarı insan, iblislerin canına okuyan sıkı bir kız ve sinir bozucu Rafa'ya umutsuzca âşık. 

Gabe artık hatıralarını kimin, nasıl ve neden değiştirdiğini biliyordu ve her şeyin cennet ile cehennem arasındaki bir güç savaşına doğru hızla sürüklendiğini de. 

Fakat daha da önemlisi son on yılını Rafa'ya neden ciddi anlamda zarar vermek isteyerek geçirdiğini de… 

"Weston tüm gerçekleri gözler önüne sererek son derece doyurucu bir sona doğru tam hız giderken  nefesinizi tutmamanız imkânsız." -Daily Telegraph

"Refaim serisi, gençlik edebiyatının muhteşem örneklerinden birisi ve Ateş, heyecan dolu ve hem acı hem tatlı bir son." 

Kitabı okurken nasıl bir ruh haline girdiysem hep seri devam edecek gibi hissettim. Hatta sonlara doğru iyice final kitabı olduğunu unuttum ve kafamdan sonra ki kitabı merak etmeye başladım. Bu kitabın yeterince açık olmamasından kaynaklanmıyor, yanıtlanmayan bir soru kalmadı ama nedense o his içimden gitmedi. 

Bir önceki kitabın yorumunu yazarken böyle de bırakılmaz ki bir kitap diye isyan etmiştim. Tabii bunu elime aldığımda nerede kalmıştı da çok merak ettim diye düşünerek başladım. Sonunda Jude ile Gabe her şeyi hatırladı. Düşmüş babalarını serbest bırakmaya çalışırken saldırıya uğradıklarını biliyorlar ancak kurtarıcılarının kim olduğu muallaktı. 

Cennet ile cehennem arasında beklenen büyük savaştan önce refaimler ile cehennem iblisleri arasında gerçekleşen savaşta müttefik bulamazlarsa kaybedecekleri kesin olunca tüm refaimlerin ortak dileği ile büyük bir risk alıyorlar. Yalanlar ile gerçeklerin birbirine karıştığı ve kime güveneceklerini bilmedikleri gün patlayan savaşta gerçek bağlarının ve sadakatlerinin sınandığı sınavdan başarı ile çıkmak zorundalar.

Gabe ile Rafa'nın sonunda ergenlikten çıkıp yetişkin davranışları sergilemelerine bayıldım. 139 yıl süren ergenlik mi olurmuş canım :) Bu kitapta her karakterle bağ kurabildim neredeyse.. Geçmiş kitaplardan sevmediklerimle bile.. Düşmüş melekler hakkında yapılan bu kadar spekülasyonlardan sonra neredeyse tonton babalar olmaları ise keyfimi yerine getirdi.

Sonunda her şeyin beklenmeyen bir şekilde açığa çıkması rahatlatıcı olsa da son durumda Refaimler ile Düşmüşlerin birlikte nasıl yaşayacağını da okumak isterdim. Yazarın kitabın sonunda yazdığı teşekkür kısmı ve yazma hikayesine bayıldım. Kısaca denedim denedim hep ret yedim. Zevk için gölgelere giriş yaptım patladı gitti demiş. Çok içten ve sevimli buldum.

Refhaim Serisi;
1) Gölgeler
2) Sis
3) Işıltı