Delirium - Lauren Oliver
Puanım 5/3,5
Aşk tedavisinden sonra sonsuza dek mutlu ve güvende olacağımı söylediler. Ve ben, onlara hep inandım. Şimdiye dek. Şimdi artık her şey değişti. Artık, bir yalanın baskısı altında yüzyıl yaşamaktansa, aşk hastalığıyla geçireceğim kısacık bir ömrü tercih ederim.
Bu kitabı bu kadar geç okuma nedenim hakkında ki yorumlardı. Sevmedim, çok kötü, bayıldım arasında geçen yorumlardan sonra soğumuştum. Ama bir yandan da özgün konusundan dolayı merak ediyordum. Kafamda oluşan ise gelecek zamanda yada uzayda bir yerde insanların ultra modern aygıtlarla aşkı vakit kaybı gördüğü için tedavi ettiği fln gibi distopyalardı.
Kitabı okuyanlar bana çok gülüyordur zira okurken bende kendime bir tarafımla güldüm. İşin iyi yanı ise beklentimin çok düşük olmasıydı. Öncelikle konusunun özgün olduğunu vurgulamalıyım ancak Delirium diye bir hastalık gerçekten varmış. Yazar onun semptomlarını aşka uyarlamış uyarlamasına da bence kitapta ki en büyük eksik, tedavinin aşk için uygulanıyor olduğu yanılgısıydı.
Tedavi her türlü uç duygudan kurtulmak için uygulanıyor. İnsanların tercihleri, zevkleri değişiyor. Şehirde fazla gülmek, yüksek müzik dinlemek, onaylanmamış film izlemek hele çok affedersiniz! dans etmek kesinlikle kabul edilemez. Bu belirtileri gösteren insanların tedavilerinin tekrarlanması gerekiyor.
Bu durum tüm distopyalarda ve tiran yönetimlerinde olduğu gibi beni çıldırttı. Insanları mutlu ve güvende olmaları için tedavi ettiklerine inandırmışlar ancak sorgulamalarını gerektiren dürtüleri bastırılmış. Alın size 1. sınıf koyunlar sürüsü..
Kitap çok yavaş ilerliyordu. Belki de yazarın vermeye çalıştığı bu şehirde yaşayan insanların genel algı düzeyinin sakinliğidir. Ancak Lena henüz tedavi olmadığından dolayı bu algı duruluğuna sahip olması çok mantıklı gelmedi bana.
Lena hikayenin başında annesinin hastalığa kapılıp intiharının ardından sistemin gerekliliğine inanmış ve katı kuralları benimsemiş bir kız. İnsanların gözü üzerinde olduğundan dolayı hep çok dikkatli yaşıyor.
Ta ki aşkı bulana kadar. Ama o bile onun itaatsizliğini sağlayamayacak gibi görünüyor, geçmişte kendisinden saklanan sırrı öğrenene kadar.. Kitabın durgunluğu beni sıkardı ama bende aralıklı okuyabildiğim bir dönemde olduğumdan tölere edebildim ancak sonu beni ikinci kitap için heyecanlandırdı. Belki şu şehirden çıkınca hikaye hareketlenir.
Alex'e yer vermeden bitiremeyeceğim yorumumu.. O nasıl kendinden emin, sisteme karşı ve aşkı sahiplenmiş bir çocuktur öyle.. En sevdiğim karakter oldu kesinlikle kitapta.. Kitaba vereceğim maksimum puan 3 olurdu ama sonu ikinci kitaba şans vermek istememe neden olduğu için 3,5 oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder