İkilem - Chelsea Fine - Avalon'un Okçuları Serisi #2

İkilem - Chelsea Fine

Puanım 5/4,5

Bazen aşk, yaşadığınızı fark ettiren tek histir. Fakat bazen aşk… ölümünüz olur.

Tristan, Scarlet'ın gözlerindeki parlak mavi ışığın sönmesini izledi.

"Scar!" diye haykırdı.

Hayır, hayır, hayır!

Genç kızı yavaşça kendine doğru çekti. Kızın yüzünü titreyen elleriyle tuttuğunda korkudan nefes alamıyordu. "Scar…" Etrafı bulanık görmeye başladı. "Bana dön, Scar. Hadi." Gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. "Lütfen…"
On yedi yaşındaki Scarlet kısa süre önce ölmüştür fakat asırlar önce lanetlenmiş, yarı-ölümsüz bir genç kız için bu durum çok da tuhaf değildir.

Ancak bu sefer yeni bir hayata uyanmaktansa hiçbir şey olmamış gibi eski hayatına dönünce lanetin değiştiğini fark eder. Ölümsüz Archer kardeşlerin yardımıyla hayatının parçalarını yavaş yavaş bir araya getirmeye ve ölüm onu tekrar bulmadan laneti bozmaya çalışacaktır…

"Bu kitap beni esir aldı. Her açıdan özgün… Nefes kesiyor ve yürek burkuyor." - UtopYA-

"Chelsea Fine kalbin ipleriyle oynamayı çok iyi biliyor… Bir sonraki kitaba gerçekten ihtiyacım var. HEMEN. ŞİMDİ."  -Goodreads.com-

İlk kitap tüm çabalara rağmen Scarlet'in ölümüyle bitince yine aynı yerden başlaması süper olmuş. Scarlet artık daha çok şey hatırlıyor. Lanet yön değiştirdi ve bu sefer bir kaç yıl sonra değil anında uyandı, bunun ne anlama geldiğini çözmeye çalışırken aksiyon akıp gidiyor bir yandan ve Gabriel ile Tristan'ın Scarlet kavgası oyuncak kavgası eden kardeşleri hatırlattı bana..

Aradıkları gençlik pınarının yerini Scarlet biliyor ama hatırlamıyor hatta görünüşe göre bulunamaması için önceki hayatlarında önlemde almış. Bu arada ilk tanışmaları, lanetin nasıl oluştuğu ile ilgili olan geçmişin anlatıldığı kısma bayıldım. Tristan o zaman da şanssızmış, hala öyle gidiyor. Babalarına uyuz oldum. İnsanlar neden elindeki ile yetinmez ve sürekli her şeyi, herkesi ister..

Umarım son kitapta şansı döner.. Gizem, aksiyon, aşk doruktaydı bu kitapta.

“Ok beni vurmalıydı. Burada olduğunu bilmiyordum. Bilmiyordum...  bilmiyordum... ama hâlâ yaşıyor.” Tristan'ın gözleri önünde binlerce anı canlandı.

Tristan'ın gözleri bir anda alev aldı ve kapıyı arkasından kapadı. 

Sinirli bir şekilde, İlk olarak” dedi, "seni sevmekten istesem bile 

vazgeçemem. Ve bunu denedim " Başını salladı ve neşesiz bir şekilde 

gülüp ellerini yumruk yaptı. "Tanrım, nasıl da denedim. Ama sana 

âşığım- Kayıp haldeyim, boşluktayım ve kırık...”

*Senin hayatın 'herhangi bir şey'değil Scarlet.” Adının tamamını söylemişti ve Scarlet'in kalbi sızladı.

*Senin hayatın her şey.”

*Öyleyse ne olmuş? Korktuğun için beni sürekli kendinden uzaklaştıracak

mısm?”

“Seni güvende tutmak için kendimden uzaklaştırıyorum!”